Problemy szkolnictwa branżowego na komisji sejmowej

Raport i tematy przedstawione na komisji sejmowej i podkomisji stałej dotyczącej szkolnictwa branżowego

W roku szkolnym 2023/2024 w publicznych i niepublicznych szkołach ponadpodstawowych kształci się łącznie 1 227 098 uczniów i słuchaczy w ramach szkolnictwa zawodowego, co jest porównywalne z liczbą studentów w szkolnictwie wyższym. Uczniowie są kształceni w 32 branżach zawodowych.

Działania podjęte w poszczególnych obszarach

  1. Cykliczne określanie zapotrzebowania rynku pracy – wprowadzenie corocznych prognoz potrzeb rynku pracy.

  2. Obowiązkowe doradztwo zawodowe – wprowadzenie od 2018 roku obowiązkowego doradztwa zawodowego na wszystkich etapach edukacyjnych.

  3. Oferta programowa – aktualizacja klasyfikacji zawodów, podstaw programowych oraz możliwość dostosowywania programów nauczania do zmian na rynku pracy.

  4. Współpraca szkół z pracodawcami – wprowadzenie obowiązku zawierania umów pomiędzy szkołami a pracodawcami oraz organizowanie praktycznej nauki zawodu.

  5. Zmiana sposobu finansowania kształcenia zawodowego – wprowadzenie zmian mających na celu lepsze finansowanie szkół zawodowych i kursów.

  6. Obowiązkowy egzamin zawodowy – od 2019 roku wprowadzenie obowiązku przystąpienia do egzaminu zawodowego jako warunku ukończenia szkoły.

  7. Monitoring karier absolwentów – od 2020 roku prowadzony jest monitoring karier absolwentów szkół ponadpodstawowych w celu dostosowania polityki oświatowej do wymogów rynku pracy.

Wnioski i proponowane zmiany

  • Wzrost zaangażowania pracodawców w proces kształcenia zawodowego dzięki wprowadzonym zmianom.

  • Zmiany w modelu finansowania – uzależnienie dofinansowania od wyników egzaminów.

  • Rozwój systemu monitoringu karier absolwentów w celu lepszego dopasowania do potrzeb rynku pracy.

  • Uproszczenie procedur wprowadzania zmian w podstawach programowych i ich dostosowywanie do nowych technologii oraz transformacji zielonej i cyfrowej.

Podsumowanie

Reformy szkolnictwa zawodowego mają na celu odbudowę jego prestiżu, poprawę jakości i efektywności kształcenia oraz dostosowanie do potrzeb rynku pracy. Wprowadzone rozwiązania wspierają lepszą współpracę między szkołami a pracodawcami, a także zwiększają atrakcyjność kształcenia zawodowego dla uczniów.

Rekomenduje się kontynuowanie działań mających na celu promocję kształcenia zawodowego, wzmocnienie współpracy z branżami oraz dalsze dostosowywanie programów nauczania do dynamicznych zmian na rynku pracy.

Propozycje zmian omówione na komisjach sejmowych:

  • Ustanowienie pensum 18 h dla nauczycieli praktycznej i teoretycznej nauki zawodu (ujednolicenie poparte zapisem).

  • Subwencja oświatowa ukierunkowana na szkolnictwo branżowe powinna tylko trafić na finasowanie szkolnictwa branżowego a nie jak do tej pory finansowane jest szkolnictwo ogólne.

  • Pojawiające się problemy wyposażenia szkół branżowych w niezbędne pomoce dydaktyczne do prowadzenia zajęć w tym sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

  • Wykorzystanie cyfrowej biblioteki zawartej na Zintegrowanej Platformie Edukacyjnej w  celu wsparcia nauczycieli zawodu. ( Informowanie o takich możliwościach.

  • Problemy związane z wystawianiem przez lekarzy medycyny pracy zgód na kształcenie w określonej placówce dla młodzieży z pewnymi chorobami dla dzieci, które tych zgód nie powinni uzyskać.

  • Zgłaszano problemy i niejasności wynikające z tzw. „Ustawy Kamilkowej” dotyczące nauczania indywidualnego i kontaktowania się z dziećmi w inny sposób niż dziennik na potrzeby szkolne.

  • Większy nacisk na doradztwo zawodowe prowadzone w szkołach podstawowych w celu przedstawienie propozycji wyboru szkół szkolnictwa zawodowego.

  • Przedstawiono problemy spowodowane brakiem wyboru szkół branżowych pierwszego stopnia.

 

 

 

Załączniki